ITIKAD - Uczeni islamscy -1
Uczonymi islamskimi (alim) nazywa się błogosławionych ludzi, którzy są wierzenia sunna głoszonego przez naszego szanownego Proroka, znają dokładnie wiedzę religijną i potrzebne im nauki ścisłe ich czasów. Ze względu na wiedzę islamską, nauki ścisłe i wiedzę historii są podobni do przestrzennego morza. Ludzie wpadają w zachwyt widząc ich piękne charaktery pochodzące z religii islamskiej.
Uczeni islamscy nie są filozofami. Filozofowie są podporządkowani tylko rozumowi, jemu ufają i w tym, czego nie potrafą zrozumieć popełniają błędy. Istnieje wiele spraw, które rozum nie jest w stanie pojąć. Sprawy dotyczące wiedzy życia pozagrobowego, z czego Allahu teala jest zadowolony lub niezadowolony, sposoby jego czczenia nie jest się w stanie poznać rozumem. Jeśli w niezrozumiałych sprawach zmusi się rozum, to jest się zdanym na popełnienie błędu.
W takim razie nie ma w Islamie filozofii, islamskiej filozofii, islamskich filozofów. Uczonych islamskich nazywając filozofami poniża się ich. Uczeni islamscy są to wielcy ludzie, którzy w sprawach zrozumiałych przez rozum ufali rozumowi, w sprawach niezrozumiałych przez rozum, gdzie można popełnić błąd podporządkowywali się głoszeniom Islamu. Wyjaśniali to, co pojęli rozumem. W sprawach niezrozumiałych uwierzyli. O tym, czego nie zrozumieli, mówili, że nie rozumieją, ponieważ rozum ich nie dosięga tego. Nie wyrażali się na temat wiedzy, której nie potrafili zrozumieć. I tak w męki piekielne, most syrat, w wagę na Sądzie Ostatecznym od razu uwierzyli. Ze względu na to, że rozum nie jest w stanie tego pojąć, nie zaprzeczyli. Podporządkowali się Świętemu Koranowi i św. Hadisom, ponieważ rozum połączyli ze źródłem tych dwóch fundamentów.
Jednak niektórzy z późniejszych uczonych znajdując się pod wpływem kłamstw dawnych greckich filozofów, żydów, chrześcijan a nawet angielskich szpiegów i dokładając do tego swoje myśli doprowadzili do powstania nowej wiedzy religijnej. Wypowiadając się jak uczeni islamscy doprowadzili do zniszczenia Islamu od wewnątrz. Zmieniając jasne znaczenie św. ajetów i św. hadis stali się kafir (niewierzącymi). Nazywani filozofami tacy jak Ibn-i Sina, Farabi w sprawach niezrozumiałych przez rozum odstąpili z prawidłowej drogi, ponieważ nie byli wierni głoszeniom Proroka Muhammeda (sallallahu alejhi we sellem) i Sahabi (radijallahu anhum) i wypowiadali się ufając swojemu rozumowi. Wystąpili z sunny. W końcu Imam Gazali powiedział o Ibni Sina i o wypowiadających się jemu podobnie filozofach, że należą oni do niewierzących, ponieważ powiedzieli oni, że: „świat (jest kadym) nie ma początku,”gdy tymczasem poza Allahu teala żadne nic nie jest kadym, bez początku.