Ułatwienia w poszczeniu:

Gdy nie może się wytrzymać bez wody, dla zmniejszenia pragnienia wypłukać jamę ustną wodą (uważać przy tym, by nie połknąć), dla ochłodzenia się polać na głowę zimną wodą, umyć się zimną wodą.
Gdy odczuje się silne pragnienie nikotyny, przykleić sobie plaster antynikotynowy.
Gdy ma się bóle reumatyczne, bolesne miejsca posmarować maścią, przykleić plaster rozgrzewający.
Gdy odczuje się bardzo głód, zrobić akupunkturę.
Kobieta, żeby móc przez cały miesiąc pościć, może użyć środków, którymi opóźnia się miesiączkę.

Te ułatwienia są dozwolone. Jednak pierwszy punkt wg Imama A’zama (Ebu Hanefi) jest tenzihen mekruh (mekruh bliski helal), ponieważ takim zachowaniem można pokazać, że ma się dość robienia tego ibadet (postu). Zaś wg Imama Ebu Jusufa nie jest to przeszkodą, ponieważ postępując w ten sposób, usuwając trudności, pomaga się w ibadet. Podporządkowując się opinii Imama Ebu Jusufa, można wykonać wszystkie powyższe czynności.

Nie jest przeszkodą dla postu, gdy poszczący śpi w dzień. A nawet zyska też sewab. Jeśli nawet w nocy nie pracuje się, to można w dzień spać. Jeden z hadis-i szerif głosi: „Spanie poszczącego jest ibadet”. (Dejlemi)

Spać nie jest czymś złym. Za łaską Allahu teala śpiący jak nieżywy zyskuje podczas spania sewab. Podczas spania nie zostaje zapisany grzech, ponieważ nie popełnia się wtedy grzechu świadomie. Hadis-i szerif głosi: „Tym trzem osobom nie zostanie zapisany grzech, śpiącemu aż się obudzi, dziecku aż będzie w wieku dojrzałym i temu, kto postradał zmysły aż się wyleczy”. (Ebu Dawud)

Jeśli poszczący poszedł spać z ablucją, to zyskuje jeszcze więcej sewab. Hadis-i szerif głosi: „Kto poszedł spać z ablucją, to podczas spania zyskuje sewab jak ten, kto w dzień pości i ten, kto budzi się w nocy, żeby robić ibadet”. (Dejlemi)

Powinno się robić intencję, że kładzie się spać, żeby odpocząć w celu zyskania siły do robienia dobrych uczynków, wstania do wykonania modlitwy salat, a gdy się wstanie, żeby zrobić dobre uczynki. Kto w ten sposób robi intencję, tego spanie jest też ibadet. Jeśli ktoś kładąc się spać zrobi intencję, że będzie robił w nocy ibadet, jednak nie obudzi się, to z powodu tej intencji zyska sewab.

Hadis-i szerif głosi: „Gdy ktoś zrobi intencję, że wstanie w nocy, żeby robić ibadet, potem pójdzie spać i zaśnie, nie obudzi się, temu zostanie zapisany sewab z powodu tej intencji, jakby robił ibadet w nocy, a jego spanie będzie też dla niego sadaka”. (Nesai, Ibni Madże)

Lepiej jest spać temu, kto pości, ale nie robi modlitwy salat, dobrych uczynków, obgaduje innych lub popełnia grzeszne czyny. Śpiąc uratuje siebie od grzeszenia.

Będzie błędem wprowadzanie siebie samego w trudności, mówiąc, że w długie i gorące dni zyska się więcej sewab niż podczas krótkich i zimnych dni a także, że poszczenie wśród trudności jest jeszcze większym sewab. Trudności powinny zachodzić w naturalny sposób, samego siebie wprowadzać w trudności nie należy do sewab.