Nie ma się dwóch serc, by można było jedno skierować do Allahu teala, a drugie do kogoś innego od Niego.
Dobre wychowanie to chronienie języka podczas mówienia, serca podczas samotności, oczu podczas wyjścia na zewnątrz, gardła podczas jedzenia, ręki podczas jej wyciągania, nóg podczas chodzenia i czasu we wszystkich czynach.
Świat jest jak zajazd. Jeden się w nim zatrzyma, drugi z niego odejdzie.
Słowo, jeśli nie wpływa, to albo słuchającego serce sczerniało albo wypowiadający nie żyje z nim zgodnie.
Po śmierci ludzie się pytają: co zostawił, aniołowie zaś: co przyniósł.
Wszyscy widzą ze swojej wysokości. Stojący na górze od wszystkich więcej zobaczy.
Mówiący: to jest mi potrzebne, nigdy nie będzie szczęśliwy. Mówiący: to nie jest mi potrzebne, będzie szczęśliwy.
Każdy dar wywołuje zazdrość jego właścicielowi. Nie zazdrości się tylko temu, kto posiada dar skromności.
Prawdziwy hojny to nie ten, kto daje, lecz ten, kogo cieszy dawanie.
Zazdrosny zawsze jest chory, chytry zawsze jest biedny.
Gdyby ciemniacy milczeli, nic nie mówili, to nie doszłoby do konfliktów pomiędzy ludźmi.
Kto przynosi tobie słowa innego, ten zaniesie też twoje do niego.
Nie jest możliwe znalezienie prawdy poprzez czytanie wielu książek. Prawdę znajdzie się tylko poprzez czytanie dużo prawidłowej książki.