Mężczyzna powinien widzieć przez cały czas siebie winnym. Powinien myśleć, że jeśli zachowywałby się dobrze, to jego żona nie postępowałaby w taki, czy inny sposób. Powinien uważać jej życzliwość i przyzwoitość za wielki dar Allahu teala. Powinien znosić jej złe nastroje, częściej się dobrze zachowywać i za każdą czynność, którą wykona z przyjemnością modlić się za nią i dziękować Allahu teala. Właściwa kobieta to wielki dar. Zachowywać się dobrze nie znaczy tylko jej nie smucić, oznacza to również znosić jej humory. W hadisie szerif zostało głoszone: „Ten, kto toleruje złe nastroje swojej żony, zostanie wynagrodzony tak jak Hz. Ajjub (Hiob).” (I.Gazali)

Jeśli ktoś chce być dobrym muzułmaninem, obowiązkowo musi obchodzić się dobrze ze swoją żoną. W Świętym Koranie zostało głoszone: „Dobrze się z nimi obchodźcie!” (Nisa 19)

Inteligentne małżeństwo nie smuci się nawzajem. Oznaką głupoty jest smucić i wyrządzać przykrość przyjacielowi swego życia. Ponury i niemiły mąż smucąc stale swoją żonę nadszarpnie jej nerwy, w rezultacie rozchoruje się ona na nerwicę. Nerwy ulegając uszkodzeniu spowodują różne choroby. Małżonek, którego przyjaciel życia będzie chory, załamie się w końcu i skończy się jego szczęście. Zostanie pozbawiony jej przysług i pomocy, życie jego mijać będzie na słuchaniu jej zmartwień, szukaniu dla niej doktora i robieniu czynności, do których nie przywykł. Wszystkie te nieszczęścia spowodowane zostaną jego własnym złym zachowaniem. Choćby powyrywał sobie wszystkie włosy z głowy, to i tak nie pomoże mu to w zażegnaniu jego żalu, a jego niemiłe zachowanie przyniesie mu samemu szkodę. Widząc swoją żonę powinien starać się być zawsze uśmiechnięty i rozmawiać z nią w miły sposób! Potrafiący postępować w ten sposób zyska spokój i ukojenie ducha, zyska również zadowolenie Allaha!

Wielki Allah za pośrednictwem Anioła Gabriela (niech pokój będzie z nim) powiadomił o zakazach i nakazach naszego ukochanego Proroka Muhammeda (niech pokój będzie z nim). Te wszystkie nakazy i zakazy przekazał on ludziom. To wszystko, o czym poinformował Wielki Allah, nazywa się Świętym Koranem. Nie jest on słowem

Muhammeda (niech pokój będzie z nim), jest słowem Wielkiego Allaha. Tak poprawnie żaden człowiek się nie wypowiedział i nie wypowie.

Iman jest więc przyjęciem sercem i uwierzeniem, wypowiedzeniem i potwierdzeniem wszystkiego, co zostało poinformowane Muhammedowi (niech pokój będzie z nim) jako Prorokowi bez popierania się rozumem, eksperymentami i filozofią.

Iman zachodzi bez widzenia. Gdyby próbowało się w coś uwierzyć poprzez widzenie, myślenie, to nie byłaby to wiara, tylko poznanie, rozumienie tego czegoś.

Iman powinno się chronić. By móc dokonać tego należy wiedzieć: co to jest iman, powody jego straty, nakazy i zakazy w religii i być im wszystkim podporządkowanym.