ETYKA - Dar mało spania

Jedną z oznak umiłowania przez Allaha jest mało spanie. W nocy bardzo mało, a w dzień bardzo dużo spać, jest powodem chorób. Mało jedzenie daje ciału spokój, zaś mało spanie duchowi. Dużo spać jest szkodliwe. Dużo jedzący i pijący, jeśli nawet nie będzie chciał, to i tak będzie dużo spał. Powinno się mało jeść i mało spać. Dużo jedzący pije dużo wody. Dużo pijący wody dużo śpi. Dużo śpiący większość życia spędza na spaniu, a to jest mu przeszkodą w zdobycia zysku na ziemi i dla życia pozagrobowego.

Wiedz o tym, że sen jest równy śmierci. Końcem nieuwagi jest ogień. Dużo spać jest nieszczęściem, powodem żalu. Mało spanie jest dla serca połyskiem, dużo zaś biedą. Dużo spać jest brzydkie, stratą czasu. Pustemu żołądkowi nie chce się spać, mało śpiącemu nie przyjdzie lęk. Lubiący spać nie zyska tego, czego pragnie, nie zobaczy darów, które są rozdawane w nocy. Allahu teala każdej nocy raczy: „Czy nie ma modlących się, a przyjmę ich modlitwę.” (Buhari)

Mało jedząc oczyść swoje serce, sen schowaj dla grobu! Mało spanie jest darem, dużo spanie jest nieuwagą. Nieuwaga jest zaś szkodliwa, oczernia nasze serce. Jeśli chcesz się uratować, to mało jedz, mało śpij, mało mów!

„Uciekającemu od Piekła, pragnącemu Raju sen nie wejdzie do oczu.” (I. Mende)

„Jednym z tego, czego najbardziej się boję, jest dużo spanie.” (Dejlemi)

„Najwartościowszym czynem jest robienie salatu w nocy, gdy wszyscy śpią.” (Dżennet Jolu)

„Spanie po jedzeniu jest powodem twardnienia serca.” (Ibni Madże)

„Spanie rano jest powodem bezsilności, lenistwa, ociężałości i zapominania.” (I. Mawerdi)

„Nie śpijcie po salacie porannym do wschodu słońca!” (Bejheki)

„Rano śpiący stanie się cierpiącym na bóle pleców i kręgosłupa.” (I. Szarani)

„Spanie rano jest nie na czas, trochę w południe korzystne, pod wieczór głupotą.” (I. Mawerdi)