RAMADAN - Dawanie iftar

Iftar jest wieczornym posiłkiem w dni Ramadanu. Dawanie iftar ma dużo zalet. Jeśli nawet poszczącemu idącemu drogą da się jeden daktyl lub oliwkę, to zyska się nagrodę, jaką zyskuje się za danie iftar. Gdy nasz szanowny Prorok powiedział: „Jeśli ktoś tego miesiąca da poszczącemu iftar, to grzechy jego zostaną wybaczone. Zyska też tyle nagród, ile zyskał ten poszczący,” to niektórzy z Sahabi powiedzieli, że nie są tak bogaci, by mogli dać iftar jednemu poszczącemu. Na to odpowiedział im: „Ta nagroda jest dana też tym, co dają na iftar tylko jeden daktyl, a także tym, co dadzą poszczącemu tylko wodę lub poczęstują go odrobiną mleka.” (Bejheki)

Gdy szanowny Prorok (sallallahu alejhi we sellem) powiedział: „W miesiącu Ramadan dający na iftar wodę poszczącemu, będzie bez grzechu tak, jak był tego dnia, gdy się narodził,” to niektórzy z Sahabi spytali się: „Czy będzie to w czasach, gdy wody będzie mało i będzie wartościowa?” Odpowiedział im: „Jeśli nawet chce, to niech da wodę z brzegu rzeki, a będzie to samo.” (W. Nedżat)

Dawanie jedzenie jest wielką zasługą. A gdy nakarmi się poszczącego, to jest to jeszcze dużo większa zasługa. Dostaje się tyle nagród, co poszczący, poszczącemu z tych nagród nie ubędzie. Powinno się znać częstowanie jedzeniem jako dar!

Hadis szerfif głoszą:

„Czynem posiadającym najwięcej zalet jest ukrycie hańby wierzącego, nakarmienie, gdy jest głodny i ucieszenie jego poprzez zaspokojenie jakiejś potrzeby.” (Isfehani)

„Allahu teala wychwala Swoim aniołom hojnego, który daje jedzenie.” (Imam Gazali)

„Jak długo jest gość przy stole, tak długo aniołowie modlą się za właściciela domu.” (Taberani)

„Zostaną wybaczone grzechy temu, kto poczęstował swojego przyjaciela jego ulubionym jedzeniem.” (Bezzar)

Częstowanie jedzeniem przyjaciół, znajomych jest wartościowsze od dawania jałmużny. Hz. Ali powiedział: „Chleb, którym poczęstowałem moich przyjaciół jest wartościowszy od pięciu chlebów, które dałem biedakom. Jedzenie jedzone z przyjaciółmi jest bardziej podobającym się czynem od uwolnienia niewolnika.”

Nie idzie się na zaproszenie tam, gdzie podczas jedzenia się grzeszy. Nie przyjęcie zaproszenia biednego, a przyjęcie bogatego pochodzi z pychy. Oznaką skromności jest odwiedzanie tych, co są od nas w gorszej sytuacji. Przyjęcie zaproszenia jest jednym z pięciu praw, jakie ma muzułmanin u muzułmanina. Hadis szerif głosi:

„Przyjmujcie zaproszenie.” (Muslim)