1. Rozpoczynając ablucję recytuje się dua: Bismillahil-azim. Wel-hamdu lillahi ala dinil-Islam. We ala tewfîk-yl-iman. El-hamdu lillahil-lezi dże’alelmae tahuren we dże’alel-islame nuren. Następnie myje się trzykrotnie ręce do nadgarstków.
2. Pobierając trzykrotnie prawą ręką wodę do ust recytuje się dua: Allahummes-kyni min hawdi nebijjike ke’sen la ezmeu ba’dehu ebeden.”
3. Wciąga się prawą ręką trzykrotnie wodę do nosa i wydmuchuje lewą ręką. Wprowadzając wodę do nosa recytuje się dua: Allahumme erihni rajihatel dżenneti werzukni min ni’a miha. We la turihni rajihaten-nar.
4. Nabiera się wodę do rąk i myje się twarz zaczynając od czoła, aż do dolnej części szczęki i skroni. Myjąc twarz recytuje się dua: Allahumme bejjid wedżhi binurike jewme tebjaddu wudżuhu ewlijaike we la tusewwid wedżhi bi zunubî jewme tesweddu wudżuhu a’daike.
5. Myjąc lewą ręką (3 razy) prawe przedramię aż do łokcia recytuje się: Allahumme a’tyni kitabi bijemini we hasibni hisaben jesiren.
6. Myjąc prawą ręką (3 razy) lewe przedramię łącznie z łokciem recytuje się: Allahumme la tu’tini kitabi bi szimalî we la min werai zahri we la tuhasibni hisaben szediden.
7. Po umyciu obu ramion, myje się ponownie ręcę i z pozostałą na nich wilgocią pociera się głowę recytując: Allahumme harrim sza’ri we beszeri alen-Nar. We ezylleni tahte zylli arszike jewme la zylle illa zyllu arszike[.
8. Następnie wilgotne palce wskazujące obu dłoni umieszcza się do otworów w uszach i palcami kciukowymi pociera się tylną część uszu. Recytuje się przy tym: Allahummedż’alni minellezine jestemi’unel-kawle fe jettebiune ahsenehu.
9. Pocierając zewnętrzną częścią dłoni kark recytuje się: Allahumme atyk rakabeti minen-Nar.
10. Rozpoczynając od małych palców prawej stopy małym palcem lewej ręki pociera się pomiędzy nimi. Następnie razem z kostkami myje się trzykrotnie prawą stopę. Robiąc to recytuje się: Allahumme sebbit kademejje ales-syraty jewme tezillu fihil-ekdamu.
11. Myjąc trzykrotnie lewą stopę, rozpoczynając tym razem od dużego palca stopy przeciera się małym palcem pomiędzy palcami stóp posuwając się w lewą stronę. Myje się przy tym dalszą część stopy razem z kostką i recytuje: Allahumme la tatrud kademejje ales-syrati jewme tatrudu kulle akdami a’daike Allahumme’dż-al sa’yi meszkuren we zenbi małfuren we ameli makbulen we tidżareti len tebure.

Nasz Prorok (salallahu alejhi we sellem) rzekł: „Każdy, kto po wykonaniu ablucji patrząc w stronę nieba wyrecytuje dua: „Subhanekellahumme we bihamdike, Eszhedu en la ilahe illa ente wahdeke la szerike leke estałfiruka we etubu ilejke eszhedu en la ilahe illallah we eszhedu enne Muhammeden abduke we Resuluke. Allahu teâlâ wybaczy jego grzechy i zatwiedzając go potwierdzającą pieczęcią będzie chronił pod Arsz. Ten, kto recytuje to dua przyjdzie w Dniu Sądu i otrzyma za nie nagrodę.” Ablucja tych, którzy nie znają dua i ich nie recytują jest również ważna. Nie znający dua obowiązujących w ablucji myjąc każdą z części ciała powinien recytować Kelime szehadet, zyska za to wiele nagród. Kończąc lub po skończeniu ablucji recytowanie tego dua jest bardzo wartościowe: „Allahummedż’alni minet-tewwabin, wedż’alni min-el-mutetahhirin, wedż’alni, min ibadik-es-salihîn, wedż’alni minel-lezine la hawfun alejhim we lahum jahzenun”

Istindża:

Oczyszczanie przednich i tylnych miejsc intymnych po załatwieniu potrzeb fizjologicznych nazywa się istindża. Istindża jest sunną muekkede, tzn. do sunny należy, aby mężczyzna i kobieta po skorzystaniu z ubikacji oczyścili swoje przednie i tylne miejsca intymne używając wody lub kamienia tak, aby nie pozostało na nich żadnych nieczystości. Jeśli jednak nie będzie się w stanie wykonać istindża wodą nie odsłaniając swych miejsc intymnych (awret) przy innych, nawet jeśli zabrudzi się dużą ilością nieczystości, to rezygnuje się z istindża. Nie odsłania się wtedy miejsc intymnych i w takim stanie wykonuje się salat. Jeśli odsłoni się je, to popełni się grzech - czyn zakazany (haram). Jeśli znajdzie się odosobnione miejsce, to należy tam zrobić istindża wodą i odrobić ten salat. W przypadku, gdy wykonanie jednego nakazu przyczynia się do popełnienia haram, aby nie popełnić tego haramu, to pomija się (lub odwleka) ten nakaz.

Tahrimen mekruh jest robić istindża kośćmi, jedzeniem, nawozem, cegłami, kawałkami garnka, szkła, węglem, pokarmem dla zwierząt, mieniem innych, kosztownymi rzeczami takimi jak jedwab, rzeczami wyrzuconymi z meczetu, wodą zemzem, liśćmi oraz papierem. Dozwolone jest robić istindża papierem gazet, które nie zawierają poważanych imion czy tekstu mającego związek z religią. Nie wolno jednak robić istindża papierem zawierającym islamskie litery (tj. arabskie). Mekruh jest załatwiać się na stojąco, nago lub będąc zwróconym przodem albo tyłem w stronę Kaaby. Nie wolno wykonywać ghusl w miejscu, w którym zbiera się mocz. Nie jest dozwolone oddawać moczu w miejscu, w którym wykonuje się ghusl. Dozwolone jest, jeśli mocz nie gromadzi się tam i odpływa stamtąd. Woda używana do istindża staje się nedżs (nieczysta). Należy nie rozpryskiwać jej na ubranie. Stąd robiąc istindża należy odsłonić swoje miejsca intymne w odosobnionym miejscu. Nie wolno robić istindża wkładając swą rękę do bielizny przed umywalką i myć tak swoje części ciała stykając je z wodą w dłoni. Woda w dłoni, gdy zetknie się z kroplami moczu stanie się nieczysta i zanieczyści bieliznę, którą zmoczyła. Jeśli w sumie wielkość miejsca zmoczona tą wodą wyniesie więcej niż szerokość dłoni, to salat nie zostanie zaakceptowany.

Istibra:

Wadżib jest dla mężczyzn chodząc, kaszląc albo leżąc na lewym boku nie pozostawić w przewodzie moczowym kropli moczu tzn. wykonywać istibrę. Nie powinno się robić ablucji nie będąc pewnym, że nie pozostała w nim żadna kropla moczu. Jedna kropla wydostając się unieważnia ablucję oraz zanieczyszcza bieliznę. Jeśli wydostanie się mniej moczu niż ilość płynu utrzymującego się na powierzchni dłoni, to mekruh będzie robić ablucję i wykonywać salat. Jeśli wycieknie więcej, to salat nie zostanie zaakceptowany. Ci, którzy mają trudności z robieniem istibry, powinni umieszczać kawałek zwiniętej waty wielkości ziarenka jęczmienia w otwór przewodu moczowego. Wata wchłonie wydostający się mocz, zapobieże unieważnieniu się ablucji i zanieczyszczeniu bielizny. Koniec waty nie powinien jednak wydostawać się na zewnątrz.