Trzeci filar islamu: zekat
Warunkiem dawania zekatu od posiadanego złota, srebra i towaru handlowego jest nisab [minimalna wartość]. Nisab to granica pomiędzy bogactwem a biedą. Wartość nisab to 20 miskali (96 g) złota albo 672 g srebra, pieniądze lub towar o tej wartości. Ten, kto posiada rzeczy poza potrzebną wartością nisab, nazywany jest bogatym. Nieposiadający tyle nazywany jest biednym. Jeśli złote pieniądze i rzeczy jak: biżuteria, koronki zębów ze złota, każdy rodzaj towaru posiada w sumie wartość 96 g złota, a rzeczy ze srebra 672 g, to następnego roku Hidżri, czyli po posiadaniu tego przez 354 dni kalendarza islamskiego, odłącza jedną czterdziestą od wagi tych rzeczy i przekazuje jednej osobie lub kilku z ośmiu grup, o których poinformowano w Świętym Koranie. To nazywa się zekatem. Posiadający 96 g złota następnego roku Hidżri odłącza 2.5 g złota w intencji zekatu i przekazuje je biednemu muzułmaninowi.
Zekat powinno się dać biednemu muzułmaninowi, który nie spełnia warunków do złożenia ofiary lub muzułmaninowi posiadającemu długi, lub muzułmaninowi, który jest biedny na obczyźnie, choć w swojej ojczyźnie należy do bogatych. Biednym jest ten, kto – choć posiada ponad potrzebę – nie ma nisab wystraczającego do złożenia ofiary. Urzędnik, bez względu na wysokość pensji, jeśli z trudem zaspakaja potrzeby rodziny, może wziąć zekat i nie jest dla niego wadżib składanie ofiary oraz dawanie jałmużny fitr. Uczący się wiedzy religijnej i nauczający o niej, jeśli posiada środki utrzymania nawet na czterdzieści lat, może brać zekat. Za pieniądze z zekatu nie stawia się meczetów, nie robi się pielgrzymek i dżihadu. Bogaty nie daje zekatu swojemu dziecku, matce, ojcu, żonie. Może dać swojemu rodzeństwu, synowej, zięciowi, teściom, ciotce, wujkowi. Dawanie im jest jeszcze większą zasługą. Biednym daje się mniej od wartości nisab. Jednak, jeśli biedny ma dzieci, to każdemu z nich z osobna może dać mniej niż ilość nisab. Nie daje się go tym, którzy są marnotrawcami, używają pieniędzy do tego, co jest zakazane.
Są cztery rodzaje zekatu: 1. Złoto i srebro. 2. Każdy rodzaj towaru. 3.Czteronożne zwierzęta pasące się na łąkach. 4. Płody ziemi, czyli „uszr”.
Hazrat Ebu Hanife oznajmił: „Do fard należy od razu po zebraniu plonów z ziemi nawadnianej przez deszcz lub rzekę, z owoców, warzyw i miodu, bez względu na ich ilość przekazanie jednej dziesiątej biednemu. Nazywa się to »uszr«. Jedzenie plonów, nim nie da się uszru, jest zakazane”.
Jeśli towar posiada wartość 96 g złota, to jako zekat daje się jedną czterdziestą jego wartości w towarze lub w złocie. Nisab banknotów przelicza się na złoto i daje się jedną czterdziestą w złocie.
Warunki, jakie powinno się spełniać, żeby zekat był fard: 1. Być muzułmaninem. 2. Osiągnąć wiek dojrzałości. 3. Być o zdrowych zmysłach. 4. Nie być niewolnikiem. 5. Posiadać majątek o wartości nisab. 6. Posiadany majątek powinien przewyższać potrzeby i długi.
Muzułmanin, dla którego zekat jest obowiązkiem, jeśli nie da go biednemu, ale da komuś innemu albo wykorzysta to do spełnienia dobrych uczynków, np. da jako jałmużnę, to nie zyska za to zasługi, tylko popełni grzech.