Korzyści oczekiwane od postu

Poszcząc powinno uważać się też na pozostałe nakazy naszej religii. Jeśli nie będzie się uważało, to za trzymany post zyska się mniej sewab. Celem postu i pozostałych wszystkich nakazów religii jest: stać się możliwie prawidłowym wierzącym człowiekiem. Jeśli poszczący dalej postępuje źle, to będzie mu trudno zyskać korzyści, jakie przynosi post. Hadis-i szerif głosi: „Jak dużo jest takich, którzy poszczą i nie zyskają nic więcej, jak tylko głód i pragnienie”.

W celu zyskania oczekiwanych od postu korzyści powinno się:

1. Chronić oczy od patrzenia na haram, zaś serce od spraw, które są przeszkodą w dobrych czynach, niepotrzebnie je zajmują.
2. Powstrzymywać język od takich złych czynów jak: kłamania, obgadywania, donoszenia. W celu chronienia sewab, które zyskuje się za post, powinno się język trzymać daleko od każdego rodzaju zła. Hadis-i szerif głosi: „Post jest tarczą przed wszelkim złem. Niech poszczący nie popełni głupoty, mówiąc złe słowa! Jeżeli ktoś chce się z nim sprzeczać, to niech odpowie: ‘ja poszczę’.”
3. Chronić uszy od słuchania tego, co jest zakazane. Obgadujący i słuchający są wspólnikami w grzechu.
4. Jak chroni się oczy, uszy i język od zła, tak też powinno się chronić ręce, nogi i pozostałe organy od grzechu i tego, co jest wątpliwe. Powinno się starać nie wprowadzić do żołądka tego, co jest zakazane.
5. Jak nie ma przeszkody w jedzeniu różnego wzmacniającego jedzenia podczas sahur, tak i podczas iftar nie jest prawidłowe przejadając się, szkodzić żołądkowi. Ten, kto nie pracuje ciężko, jedząc za dużo, nie powinien być pozbawiony korzyści, jakie oczekuje się od postu.
6. Gdy nadejdzie czas iftar nie powinno się lękać, myśląc: „Czy przypadkiem mój post należy do zaliczonych?”. Należy błagać Allahu teala o przyjęcie postu. W Ramadan powinno się wypowiadać dużo istigfar (słów okazujących skruchę), czytać Święty Koran i poznawać religię z prawidłowo napisanych książek ilmihal.