KALENDARZ TURCJA IBADET - Warunki przyjęcia dua
Są pewne warunki, które trzeba spełnić, żeby dua została przyjęta. Nie powinno się wątpić w przyjęcie dua i w to, czy warunki się przestrzegało, czy też nie. Nie przestrzegając warunków nie jest też prawidłowe oczekiwanie na to, żeby dua została przyjęta.
Poniżej część z warunków potrzebnych do przyjęcia dua:
- Nie powinno się jeść tego, co jest zakazane (haram)! „Unikajcie haramów! Nie zostanie przyjęta dua przez 40 dni tego, u którego do żołądka wszedł zakazany kęs.” (Taberani)
- „W celu przyjęcia dua potrzebne są dwie sprawy. Dua powinna być wypowiadana z ihlas (prawidłowo, szczerze, z pokorą, całym sercem). Jedzenie i ubranie powinno pochodzić z helal. Jeśli w pokoju wierzącego znajdzie się jedna nitka pochodząca z haram, to w tym pokoju robiona dua nie zostanie przyjęta.” (Tergibus- salat)
- Wierzenie powinno być prawidłowe. Dua należących do bidat nie zostanie przyjęta. „Dua i ibadet należących do bidat nie zostanie przyjęta.” (Ibni Madże) Wersety ze Świętego Koranu wpływają na dua pod warunkiem, że czytający je i ten nad kim się je czyta, wierzą w to. Czytający powinien być prawidłowego wierzenia, powinno się czytać, żeby zyskać aprobatę Allaha, przestrzegać prawa ludzi, nie powinno się jeść haram i nie powinno się oczekiwać za czytanie opłaty.
- Powinno się robić dua wierząc w to, że zostanie przyjęta, uważnym sercem. „Róbcie dua całkowicie wierząc w to, że Allahu teala ją przyjmie! Wiedzcie o tym, że Allahu teala nie przyjmie dua, która jest robiona nieuważnym sercem.” (Szira)
- Nie powinno się mówić, dlaczego nie zostają przyjęte moje dua. „Allahu teala przyjmie wasze dua. Nie śpieszcie się mówiąc, że zrobiłem dua i dalej nie jest przyjęta! Chciejcie od Allaha dużo! Chcecie od hojnego.” (Buhari) Nie otrzymanie tego, co się chciało, nie świadczy o tym, że dua nie została przyjęta, dlatego też powinno się robić dalej dua. Opóźnienie się przyjęcia dua może być z innych powodów. „Gdy wierzący robi dua, to Allahu teala raczy do Dżebraila: Ja go kocham, nie spełniaj od razu jego życzenia. Gdy grzesznik robi dua, to raczy: Nie lubię jego głosu. Spełnij od razu jego życzenie.” (Ibni Nedżdżar) W takim wypadku opóźnienie przyjęcia dua nie jest szkodliwe.
- Powinno się robić dużo dua nim zazna się nieszczęścia. „Kto chce, żeby jego dua została przyjęta w trudnościach, niech robi dużo dua, gdy jest w dobrobycie.” (Tirmizi)
- Dua powinno się rozpocząć słowami dziękczynności i salawatem (dua i pozdrowieniem dla naszego szanownego Proroka). „Ej, robiący salat pośpiesz się. Po salacie robiąc dua najpierw godnie wobec Allaha okaż mu dziękczynność, później wypowiedz mi salawat, później rób dua!” (Tirmizi)
- Powinno się robić dua błagając. „Nieuważnym sercem robiona dua nie należy do podobających się.” (Tirmizi)
- Chcenie bez przylegania do przyczyn jest suchym życzeniem. „Bez pracy robienie dua jest jak pójście na wojnę bez broni.” (Dejlemi)
- Powinno się robić dua językiem nie popełniającym grzechu. Nasz szanowny Prorok głosił: „Róbcie do Allahu teala dua nie grzeszącym językiem.” Gdy spytano się, gdzie znajdziemy taki język, to odpowiedział: „Wypowiadajcie dua sobie nawzajem! Wtedy nie ty i nie on twoim językiem popełnił grzech.” (Tergibus-salat)
- Powinno się wypowiadać dua z Ism-i a’zam i esma-i husna.
Nie robić dua mówiąc, że jest się nieuważnym, jest nie prawidłowe. Jest lepiej wypowiadać dua tak, jak przyjdzie do serca niż wypowiadać dua znane na pamięć.