Untitled Document

IBADET - Okoliczności, na które należy uważać robiąc tejemmum

  1. Kto nie posiadając ablucji jeśli wykona tejemmum, aby pokazać je uczniom, to nie będzie mógł wykonać salatu w tym stanie.
  2. Aby móc wykonać salat z tejemmum nie wystarczy zrobić tylko intencję wykonania tejemmum. Należy zrobić również intencję wykonania tejemmum dla salatu.
  3. Z jednej ziemi tejemmum może zrobić kilka osób. Ponieważ ziemia itp. użyte do wykonania tejemmum nie stają się musta’mel. Musta’mel staje się tylko opadający z rąk i twarzy pył.
  4. Wg mezhebu Szafi i Hanbeli tejemmum wykonuje się tylko ziemią. Wg pozostałych mezhebów tejemmum można wykonać każdą czystą rzeczą pochodzenia ziemnego, na której nie znajdzie się nawet pył. Wyjątek stanowi jedynie popiół i rzeczy, które pod wpływem gorąca ulegają topnieniu. Stąd do tejemmum nie można użyć drzewa, trawy, drewna, żelaza, mosiądzu, muru otynkowanego farbą olejną, miedzi, złota i szkła. Można użyć piasku, nie wolno natomiast pereł i korali. Wolno użyć też umytego wapnem i gipsem marmuru, cementu, nie pokrytego emalią fajansu i porcelanowych naczyń. Kiedy ma się tylko dostęp do błota, można nim zrobić tejemmum, jeśli wchodząca w jego skład woda stanowi mniej niż jego połowę.
  5. Z jednym tejemmum wolno wykonać różne salaty.
  6. Kiedy misafirowi (podróżnikowi) po zobaczeniu specyficznych oznak wyda się, że znajdzie wodę w odległości nie większej niż dwa kilometry lub otrzyma taką informację od zdrowego umysłowo, dorosłego, sprawiedliwego muzułmanina, to jest dla niego fard szukać samemu lub wysłać kogoś idąc dwieście metrów w każdą stronę. Jeśli te przypuszczenia będą słabe, to nie musi szukać wody.
  7. Jeśli ktoś nie pytając o wodę zrobi tejemmum i wykona salat, gdy zostanie przez sprawiedliwego muzułmanina poinformowany o obecnej się wodzie, to będzie musiał wykonać ablucję i powtórzyć salat.
  8. Wolno wykonać salat po zrobieniu tejemmum, kiedy woda znajduje się w odległości większej niż dwa kilometry.
  9. Jeśli nie jest się w mieście lub wsi i zapomni się o znajdującej się między rzeczami wodzie, to dozwolone jest wykonać salat z tejemmum.
  10. Kto wykonał salat z tejemmum sądząc, że skończyła się woda, jeśli po wykonaniu salatu ją zobaczy, to musi wykonać ponownie salat.
  11. Wadżib jest dla misafira (podróżnika), aby prosił o wodę ludzi w pobliżu, których się znajduje. Jeśli nie dadzą mu wody, to powinien wykonać salat z tejemmum. Jeśli jego znajomy zechce sprzedać mu wodę po normalnej cenie, to misafir, który posiada więcej pieniędzy musi ją kupić. Jeśli jej właściciel zechce sprzedać ją po zawyżonej cenie, dozwolone jest wykonać salat z tejemmum. Jeśli nie będzie miał więcej pieniędzy, by kupić wodę po normalnej cenie, to powinien wykonać tejemmum.
  12. Na pustyni i drogach można zrobić tejemmum, mimo posiadania wody pozostawianej tam do picia.
  13. W przypadku obecności małej ilości wody ten, kto znajduje się w stanie dżunub powinien umyć się nią przed kobietą w okresie menstruacji, przed tym, kto nie znajduje się w stanie albucji i przed umarłym. Właściciel wody myje się przed wszystkimi. Kiedy woda zostanie zgromadzona od różnych właścicieli najpierw myje się nią zmarłego.
  14. Kto znajduje się w stanie dżunub, jeśli po wykonaniu tejemmum straci ablucję, to nie znajdzie się ponownie w stanie dżunub. Jeśli ma mało wody, to powinien zrobić tylko ablucję
  15. Jeśli więcej niż połowa powierzchni ciała kogoś, kto znajduje się w stanie dżunub pokryta jest ranami, ospą, szkarlatyną, to wykonać może on tejemmum. Jeśli większa część skóry będzie zdrowa, a nie mocząc chorych miejsc będzie się w stanie umyć, to wykonuje się ghusl. Jeśli niemożliwe będzie umyć się nie mocząc ran, to można również wykonać tejemmum.