ŚWIĘTY KORAN - Największy z cudów - 3

Teraz z wielką cierpliwością i całkowicie obiektywnie zbadamy, czy rzeczywiście Święty Koran jest wielkim cudem. Księga, którą można by było uznać za cud, powinna być napisana bardzo elokwentnym językiem, ujawnić w tamtych czasach przez nikogo nieznane, niesłyszalne prawdy, mądrości i powinna być dziełem, którego stylu nikt nie będzie w stanie dokonać. Na temat elokwencji języka Świętego Koranu podaliśmy wiele przykładów. Ta właściwość została w zasadzie przyjęta przez cały świat. Nie ma nikogo, kto zaprzeczyłby elokwencji Świętego Koranu.

Czy Święty Koran zawiera w sobie tematy dziedzin w tamtych czasach w ogóle nieznanych? Sprawdzimy to teraz.

W wielkich encyklopediach i książkach naukowców nauk ścisłych podaje się na temat powstania dzisiejszego świata te informacje:

„Przed miliardy laty cały świat składał się tylko z jednej części. W środku tej jednej części doszło nagle do wielkiej eksplozji i ta jedna część rozdzieliła się na wiele części. Każda z tych części szła w innym kierunku. W końcu niektóre z tych części połączyły się ze sobą i tak powstały różnorodne planety i galaktyki, słońce i satelity (księżyce). W kosmosie, ponieważ z powodu tej pierwszej eksplozji nie istniał już więcej opór, te planety, satelity i w nich znajdujące się galaktyki zaczęły krążyć w swoich kierunkach i posuwać się dalej. Nasza ziemia jest planetą galaktyki, w której znajduje się słońce. We wszechświecie znajduje się nie do policzenia wiele galaktyk. Wszechświat jest ciągle powiększającym się systemem. Galaktyki pomału odsuwają się od naszego świata, ponieważ wszechświat się powiększa. Jeśli ich prędkość osiągnie prędkość światła, to nie będziemy mieli możliwości zobaczenia żadnej innej galaktyki. Już teraz jesteśmy zmuszeni do robienia jeszcze silniejszych teleskopów obawiając się, że po pewnym czasie nie będziemy mogli je więcej oglądać.”

Gdy spytaliśmy się naukowca, z którym rozmawialiśmy na ten temat: „Kiedy doszliście do tego wniosku?”, to otrzymaliśmy odpowiedź: „Do takiego samego wniosku doszli naukowcy nauk ścisłych na całym świecie przed około 50-60 laty.” 50-60 lat w okresie życia na ziemi jest bardzo krótkim okresem czasu.

A teraz od razu zbadajmy, co na ten temat głosi Allahu teala w Świętym Koranie:

Sura Anbiya, 37. werset w tym sensie: „Czy nie wiedzą o tym niewierzący, że niebo i świat były ze sobą połączone, dopóki my je rozdzieliliśmy…?” W surze Ja-sin w 38.wersecie głoszone jest w tym sensie: „I jednym dowodem dla niewierzących jest noc; my odłączymy od niej dzień, odciągniemy tak, że w ciemnościach pozostaną. Słońce też w swoim kierunku (po swojej orbicie) się posuwa.” Znaczy to też, że Allahu teala o tym, co naukowcy dopiero przed 50-60 laty odkryli na temat stworzenia świata, poinformował ludzi przed 1 400 laty. Ponownie wracamy do naukowców nauk ścisłych.

Biologowie mówią: „W ten oto sposób wyjaśniamy, jak życie doszło do skutku: Pierwsze powietrze na świecie składało się z amoniaku, tlenu i dwutlenka węgla. Pioruny doprowadziły do powstania z nich amino-kwasów. Przed miliardy laty wcześniej po raz pierwszy wykształciła się w wodzie protoplazma. Z nich powstały pierwsze ameby. I tak życie rozpoczęło się w wodzie. Z wody wychodzące na ziemię stworzenia pobierając z powietrza amino-kwasy doprowadziły do powstania proteinowych struktur. Jak widać wszystkie stworzenia pochodzą z wody i pierwsze stworzenia sformowane zostały w wodzie.”

O tym, że pierwsze stworzenie zostało stworzone w wodzie, Święty Koran informuje przed 1400 laty:

Sura Anbiya, 30.werset w tym sensie: „Czy nie wiedzą o tym niewierzący, że wszystkie stworzenia stworzyliśmy z wody?” i w surze Furkan w 54. wersecie w tym sensie: „Allah stwarzając człowieka z wody uczynił mężczyznę i kobietę krewnymi.” Zaś w surze Ja-sin w tym sensie: „To, co wyrasta z ziemi, i oni sami, i wiele tego, czego nie znają stworzył Allahu teala parami.” Tutaj znajdują się pośrednie wskazówki dla tych, którzy badają dziedziny botaniki i zoologii i oprócz tego (wiele tego, czego nie znają) dla naukowców, którzy szukają nowych źródeł, takich jak energia atomowa, którą ludzie dopiero z czasem pomału potrafili odkryć. I tak, jak w surze Rum w 22.wersecie w tym sensie: „Stworzenie nieba i ziemi, istnienie waszych różnych kolorów i języków są znakami Jego istnienia. Na pewno tutaj jest przestroga dla tych, co potrafią zrozumieć.” Znaczy to też, że „w różnicach kolorów i języków” istnieją jeszcze dzisiaj nieznane przez nas subtelności. Wyjdą one na jaw z biegiem czasu. cdn.