ITIKAD - Zasady prawidłowego wierzenia

Wiara powinna być kontynuowana, solidna. Nie powinno się myśleć nawet przez chwilę o odstąpieniu. Ten, kto powie, że trzy lata później odstąpi od Islamu, straci w tym momencie wiarę, przestanie być muzułmaninem.

Wiara wierzącego powinna być pomiędzy lękiem a nadzieją. Powinno się bać męk Allahu teala, jednak nie tracić nadziei nawet przez chwilę na Jego miłosierdzie. Powinno się bardzo unikać grzeszenia, lękać, że z tego powodu straci się wiarę. Jeśli się nawet dokona wszystkich grzechów, to nie powinno się stracić nawet przez chwilę nadziei, że Allahu teala wybaczy. Powinno się żałować grzechów, okazać skruchę, ponieważ postępujący w ten sposób stanie się takim, jakby w ogóle nie zgrzeszył.

Przed wyzionięciem ducha powinno się uwierzyć. Umierając zostaną ukazane wszystkie stany ahiret. Wtedy to wszyscy niewierzący będą chcieli przyjąć wiarę. Gdy tymczasem powinno się wierzyć nie widząc. Po zobaczeniu nie jest to wierzenie. Jednak w tym ostatnim momencie zostanie przyjęta skrucha wierzących.

Powinno się uwierzyć przed wystąpieniem jednego z wielkich znaków Kyjamet tj. przed wzejściem słońca z zachodu. Widzący to ludzie wszyscy uwierzą, lecz ich wiara nie zostanie przyjęta, ponieważ drzwi skruchy zostaną zamknięte.

Powinno się wierzyć w to, że poza Allahu teala nikt nie zna przyszłości i tego, co jest tajemne. Przyszłość zna tylko Allahu teala. Zna się tylko to, o czym On poinformował. Anioły, dżiny, szatany, a nawet prorocy nie znają przyszłości. Allahu teala poinformował jednak proroków i prawidłowych ludzi o niektórych sprawach z tej wiedzy.

Nie powinno się zaprzeczyć bez powodu i świadomie żadnego prawa dotyczącego religii, iman i ibadet. Lekceważenie jakichś nakazów lub zakazów Islamu, żartowanie ze Świętego Koranu, z jednego z aniołów i proroków, a także zaprzeczenie słowem bez przymusu i powodu w jedno z ich głoszeń jest bluźnierstwem. Zaprzeczający w istnienie Allahu teala, anioły, obowiązek salatu i ablucji będąc pod groźbą śmierci nie stanie się niewierzącym.

Nie powinno być się niepewnym lub wątpić w wyjaśnioną jasno przez religię islamską niezbędną wiedzę. Nazwanie tego, co jest zakazane, że jest zezwolone np. picie alkoholu, jedzenie wieprzowiny, hazard, lichwiarstwo, przekupstwo lub wątpienie w to lub nazwanie tego, co jest zezwolone, że jest zakazane, jest powodem wystąpienia z wiary.

Iman (wiara) powinna być zgodna ze sposobem wierzenia głoszonym przez religię islamską. Iman nie jest wierzeniem według swojego zrozumienia, głoszeń filozofów i naśladowców nauk ścisłych. Powinno się wierzyć zgodnie z formą głoszoną przez Muhammeda (alejhisselam).

Wierzący powinien kochać tylko ze względu na Allaha i tylko ze względu na Niego odczuwać wrogość. Powinno się kochać przyjaciół Allahu teala tj. muzułmanów i nie kochać tych, którzy są czynem i pismem wrogami Islamu. Serce jest miejscem tej wrogości. Niemuzułmanów powinno traktować się uprzejmie i starać się, by poprzez poznanie naszego pięknego charakteru polubili naszą religię.

Powinno się wierzyć jak wierzył nasz Prorok i Jego Sahabi. Jest to wierzenie sunna (Ehl-i sunnet wel-dżemaat).