Sunnę salatu porannego (fadżr) kobieta wykonuje następująco:

Powinna mieć zakryte całe ciało tak, aby jego kształt nie był widoczny. Odsłoniętą powinna mieć tylko twarz i dłonie. Sury i dua, które będzie recytować obowiązują ją takie same, jak we wcześniej objaśnionym „salacie mężczyzn.” Następują jednak te różnice:

1. Nie podnosi rąk do uszu jak mężczyzna. Robi intencję podnosząc ręce na wysokość barków, wypowiada tekbir i składając ręce na piersiach rozpoczyna salat.
2. Pochylając się do ruku nie łączy stóp. W ruku trochę się pochyla, kolana lekko ugina, nie trzyma brzucha równo z głową. Ręce kładzie na kolanach, nie obejmuje kolan i nie rozsuwa palców.
3. W sedżdzie kładąc przedramiona na ziemi trzyma je blisko brzucha.
4. W teszehhud siedząc na lewym udzie wyciąga obie nogi w prawą stronę, palce rąk ma złączone.
5. Robiąc dua nie wyciąga rąk do przodu, trzyma zgięte na przeciwko twarzy.
6. Opóźnienie przez nią salatu fadżr nie jest mustehab. Dobrze jest, jeśli wykona go od razu, gdy przyjdzie czas.
7. Nie recytuje na głos salatu.

Najłatwiejszym sposobem dla kobiet, aby dobrze się okryć w salacie, jest użyć szerokiego okrycia głowy, które zakryje także ręce oraz długiej i szerokiej spódnicy, która okryje nogi.

Są cztery rodzaje podążających za imamem. Nazywa się ich: Mudrik (wypowiedział razem z imamem tekbir), Muktedi (nie zdąrzył na iftitah tekbir), Mesbuk ( nie zdąrzył w pierwszym rekacie podążać za imamem) i Lahyk (wypowiedział razem z imamem tekbir, jednak później ze względu na stan unieważniający ablucję musiał ją odnowić i ponownie zaczął podążać za imamem. Osoba taka, tak samo jak wcześniej, wykonuje salat nie recytując, wypowiada tylko tesbih w ruku i sedżdzie. Jeśli nie wypowie żadnego światowego słowa, to jest w takiej sytuacji jakby znajdowała się z tyłu za imamem. Jednak po wyjściu z meczetu powinna wykonać ablucję gdzieś w pobliżu, bo jeśli za daleko się uda, to salat jej stanie się nieważny).

Mesbuk, tj. ten, kto nie zdążył podążać za imamem w pierwszym rekacie, po przekazaniu przez imama w obie strony selamu, wstaje uzupełnia rekaty, na które nie zdąrzył. Recytuje tak jakby wykonywał pierwszy, później drugi i trzeci rekat. Siedzi natomiast wg kolejności czwartego, trzeciego i drugiego rekatu, tak jakby rozpoczął od końca, np. ten, kto zdąrzył na ostatni rekat salatu isza - nocnego po przekazaniu selamu przez imama, wstaje, recytuje Fatihę w pierwszym i drugim rekacie. Siada natomiast nie w drugim rekacie, lecz w pierwszym.

Pięć czynów, których jeśli nie zrobi imam, to nie powinien robić ich również dżemaat

1. Jeśli imam nie wyrecytuje dua kunut, to dżemaat go również nie recytuje.
2. Jeśli imam nie zrobi w salacie świątecznym tekbiru, to dżemaat również go nie robi.
3. Jeśli imam nie usiądzie po drugim rekacie w czterorekatowym salacie, to dżemaat również nie siada.
4. Jeśli imam wyrecytuje ajet sedżdę, jeśli nie zrobi sedżdy, to dżemaat również jej nie robi.
5. Jeśli imam nie zrobi sedżdy sehw, to dżemaat również jej nie robi.

Cztery czyny, które mimo, że zostaną zrobione przez imama, to dżemaat nie powinien ich robić.

1. Jeśli imam zrobi więcej niż dwie sedżdy, to dżemaat ich nie robi.
2. Jeśli imam zrobi w salacie świątecznym więcej niż trzy tekbiry, to dżemaat ich nie robi.
3. Jeśli imam zrobi w salacie dżenaza więcej niż cztery tekbiry, to dżemaat ich nie robi.
4. Jeśli imam wstanie do piątego rekatu, to dżemaat nie wstaje, lecz czeka na imama i razem z nim przekazuje selam.

Dziesięć czynów, które mimo, że nie zrobi imam, to powinien zrobić dżemaat.

1. Podnieść ręce do tekbiru iftitah.
2. Wyrecytować subhaneke.
3. Schylając się do ruku powiedzieć tekbir.
4. Recytować tesbih w ruku.
5. Pokłonić się do sedżd, a wstając powiedzieć tekbir.
6. Recytować w sedżdach tesbih.
7. Jeśli nie wypowie semi’allahu, to należy powiedzieć rabbena lekel-hamd.
8. Wyrecytować do końca Ettehyjjatu
9. Przekazać na końcu salatu selam.
10. W czasie święta ofiar (ijd al-adha) po 23 fardach zaraz po przekazaniu selamu, należy wypowiedzieć tekbir. Te 23 tekbiry nazywa się tekbirami teszrik.