IBADET - Miejsce modlitwy w naszej religii

Modlitwa - dua to błaganie Allaha, by spełnił nasze pragnienie. Allahu teala kocha tych, co robią dua, nie robiących obdarzy gniewem. Dua jest bronią wierzącego, jednym z filarów fundamentów religii. Jest światłością – nur rozświetlającym ziemię i niebo. Dua odsuwa przychodzące nieszczęścia. Nieszczęścia, które jeszcze nie przyszły, usuwa. Allahu teala raczy: „Róbcie do mnie dua czystym sercem! Taką dua przyjmę.” Z tego względu robienie dua jest ibadetem (czynem, poprzez który czci się Allaha) jak post i salat.

„Uczynię nikczemnym, poniżonym, wrzucę do Piekła tego, kto nie chce robić dla mnie ibadet.” (Mumin 60)

Allahu teala stwarza wszystko poprzez przyczynę, zsyła dary z powodów. Z dua zrobił powód odsunięcia się nieszczęść, kłopotów i obdarowania czymś pożytecznym.

Hadis szerif głosi:

„Dua jest podstawą i istotą ibadet. U Allaha nie ma nic, co podobałoby się, jak dua. Dua zapobiegnie 70 przeznaczonym nieszczęściom. Życie obdarzy urodzajem.” (Tirmizi)

„Dua jest wierzącego bronią.” (Ibni Ebiddunja)

Allahu teala kocha modlących się, chcących zdrowia i pokoju.

Tym, co zrobili dua i nie została ona przyjęta w Dniu Sądu Ostatecznego Allahu teala powie: To jest twoja dua zrobiona w jakimś czasie. Zamiast tej dua daję tobie te nagrody. I da tak dużo nagród, że ten człowiek powie: „Jak dobrze by było, gdyby na ziemi nie została przyjęta żadna z moich dua, dzisiaj w zamian za nie dostałbym.” (T. Gafilin)

Dua zrobiona zgodnie z warunkami zostanie przyjęta.