Untitled Document

NASZ PROROK - Cuda Muhammeda (alejhisselam) - 12

71. Wśród niewierzących z ludu Quraisz Welid bin Mugire, As bin Wail, Haris bin Kajs, Eswed bin Jagus i Eswed bin Muttalib prześcigali innych w znęcaniu się nad błogosławionym Prorokiem. Pewnego dnia przyszedł Archanioł Dżebrail (alejhisselam) i przyniósł od Allahu teala 95.werset sury Hidżr: „Ukarzemy tych, którzy drwią z ciebie…” i wskazał na nogi Welida, drugiego niewierzącego na piętę, trzeciego na nos, czwartego na głowę i piątego na oczy. Welidowi wbiła się w nogę strzała, ponieważ pycha nie pozwoliła mu na pochylenie się, nie usunął on jej. Do żył nogi wbiło się żelazo i tak zachorował na chorobę zwaną ischias. Asowi wszedł do pięty kolec. Pięta jego spuchła jak balon. Harisowi z nosa płynęła ciągle krew. Eswed siedząc pod drzewem w dobrym nastroju uderzył swoją głową o drzewo. Drugi Eswed stracił wzrok. Wszyscy oni doznali zguby.

72. W Medynie żyła piękna kobieta pochodząca z rodu Beni Nedżdżar. Pewien dżin zakochał się w niej, zawsze do niej przychodził. Pewnego dnia po przybyciu Proroka Muhammeda (sallallahu alejhi we sellem) do Medyny usiadł ten dżin przed domem tej kobiety. Kobieta ta poznała jego i spytała się: „Dlaczego nie przychodzisz do mnie więcej?” Odpowiedział jej, że błogosławiony Prorok zabronił żyć w związkach pozamałżeńskich i inne złe czyny.

73. Podczas wojny Bir-i Maune niewierzący nie dotrzymując słowa zamordowali 70 muzułmanów. Wśród nich znajdował się dawny niewolnik szanownego Ebu Bekr (radyjallahu teala anh) jeden z pierwszych muzułmanów Amir bin Fuhejre (radyjallahu teala anh). Gdy niewierzący kłuli go bagnetami, to aniołowie wznieśli go na ich oczach do nieba. Opowiedziano o tym błogosławionemu Prorokowi, który powiedział: „Rajscy aniołowie pochowali go i duch jego został wzięty w Raju.”

74. W siódmym roku Hidżret Prorok Muhammed (sallallahu alejhi we sellem) wysłał listy zapraszające do przyjęcia Islamu do władcy Etiopii Nedżaszije, perskiego Króla Husrewa, rzymskiego Cesarza Herakliusza, bizantyjskiego gubernatora w Egipcie Mukawkase, gubernatora w Damaszku Harise, Sułtana Umman Semameje. Posłowie donoszący listy nie znali języków krajów, do których szli. Następnego dnia rano zaczęli mówić tymi językami.

75. Ijas bin Seleme powiedział: „Podczas wojny w Hajber Prorok Muhammed (sallallahu alejhi we sellem) wysłał mnie po szanownego Ali, którego bolały bardzo oczy. Trzymałem go za rękę i prowadziłem z wielką trudnością. Prorok Muhammed (sallallahu alejhi we sellem) poślinił błogosławione palce i posmarował nimi oczy Ali (radyjallahu teala anh). Potem dał mu sztandar do ręki i wysłał go pod bramę Hajber, by walczył. Od długiego okresu czasu nie otwierana brama została wyrwana z miejsca przez Ali i tak do twierdzy weszli towarzysze błogosławionego Proroka.”

W książce wielkiego uczonego Islamu Molla Abdurrahman Dżami (rahime-hullahu teala) pt. „Szawahid an-Nübüwwa” i w książce wielkiego uczonego Jusuf-i Nebhani pt. „Hudżdżat-allahi alel-alemin” znajduje się jeszcze wiele innych cudów Proroka Muhammeda (sallallahu alejhi we sellem). Oryginały tych książek napisane w j. perskim zostały wydane w roku 1415/1995 przez Wydawnictwo Hakikat w Stambule. Istnieją też ich tłumaczenia w j. tureckim.