IBADET - Fardy w salat

Fard to stanowczy do spełnienia nakaz Allahu teala. Gdy nie wykona się fardów któregoś z aktów czci, to nie będzie on sahih (nie będzie zaliczony). Wykonując salat do fard należy spełnić 12 warunków. Spośród tych fardów 7 obowiązuje poza salatem, a 5 jest w nim. Fardy obowiązujące poza salatem nazywa się warunkami, a obowiązujące w nim rukn. [Niektórzy uczeni uznali tahrime tekbir za fard obowiązujący w salacie. W tym wypadku suma warunków i rukn wyniesie po sześć.]

A) Fardy obowiązujące poza salatem (warunki):

Oczyszczenie z hades (stanu nieczystości): nie posiadający ablucji wykonuje ablucję, znajdujący się w stanie nieczystości dżunub, robi ghusl.
Oczyszczenie z nedżaset (nieczystości): oczyszczenie ciała, ubrania i miejsca, w którym będzie wykonywało się salat z tego, co zaliczane jest przez Islam za nieczyste (np. krew, mocz, alkohol).
Setr-i awret: zasłonięcie miejsc awret. Awret to części ciała, których zakazane jest odsłaniać podczas wykonywania salatu i przez cały czas przy innych. Zakazane jest również patrzeć na miejsca awret innych. Miejsca awret u mężczyzn to ciało od pępka do końca kolan, u kobiet natomiast całe ciało z wyjątkiem twarzy i rąk.
Istikbal-i kyble: podczas salatu być zwróconym w stronę Kyble. Kyble muzułmanów to obszar Kaaby znajdującej się w błogosławionej Mekce (tzn. przestrzeń jaka rozciąga się od ziemi do arsz).
Wakt: wykonywać salat o jego czasie, tzn. wiedzieć, że nadszedł czas salatu i pomyśleć w sercu o jego czasie.
Intencja: przystępując do salatu zrobić intencję sercem. Intencji nie robi się tylko ustami. Robi się ją w sercu myśląc o nazwie salatu, czasie, kyble, a w przypadku wykonywania salatu z innymi o podążaniu za imamem. Intencje robi się przed początkowym tekbirem. Wykonana intencja po tekbirze będzie nieważna, a salat nie zostanie zaakceptowany.
Tekbir iftitah: Rozpoczynając salat powiedzieć „Allahu ekber.” Ten początkowy tekbir nazywa się tekbirem iftitah. Inne słowa nie będą zaliczone jako tekbir.

B) Fardy obowiązujące w salacie (rukn):

Kyjam: zaczynając i wykonując salat stać. Chory, który nie jest w stanie ustać na nogach powinien usiąść. Ten, kto nie jest w stanie usiedzieć wykonuje salat leżąc. Nie jest dozwolone wykonywać salat siedząc na krześle.
Kyraet: oznacza recytować ustami. W salacie recytuje się surę, albo ajet ze Świętego Koranu.
Ruku: Po skończeniu recytacji w pozycji stojącej, pochyla się i kładzie ręcę na kolanach. W ruku wypowiada się przynajmniej 3 razy: „Subhane rabbijel-azim”, wyprostowując się: „Semi allahu limen hamideh,” a w pozycji wyprostowanej: „Rabbena lekel-hamd.”
Sedżde: Pokłon do ziemi wykonywany po ruku. Sedżdę wykonuje się dwókrotnie kładąc dłonie, czoło i nos na ziemi. W każdej sedżdzie wypowiada się przynajmniej trzy razy: „Subhane rabbijel-a la”
Kade-i ahyre [ostatnie siedzenie]: W ostatnim rekacie siedzieć tak długo jak recytuje się Ettehyjjatu.