ARTYKUŁ - Znaczenie i waga oddawania czci

Prof. dr Ramazan Ayvalli | 19 wrzesień 2005

Ibadet w słownikach oznacza: posłuszeństwo, czczenie, oddawanie czci, a w terminologii islamskiej także okazywanie szacunku Allahu teala, Stwórcy wszystkiego, co istnieje i posłuszeństwo Jego nakazom oraz zakazom.

Chęć oraz potrzeba oddawania czci istnieje w naturze ludzi w ich duchowości. Chęć czczenia istnieje od tak dawna, jak długa jest historia ludzkości. Ludzie udają się do świątyń w sposób okazany przez ich wierzenia i starają się odnaleźć spokój, wybawienie z bezradności, beznadziejności, problemów, zmartwień oraz by zyskać radość i siłę. Ten powszechny stan, w jakim znajdują się wszyscy ludzie, jest wyrażeniem potrzeby wiary i czczenia „istoty, która jest od nich doskonalsza, przyjmie ich prośby, uratuje od lęków i pozwoli uzyskać to, czego pragną”. Ta potrzeba jest tak silna, że w ciągu historii wszyscy dyktatorzy, despoci i reżimy oparte na tyranii, mimo, że były w stanie zniszczyć wszystko, to nie zdołały usunąć tej potrzeby, nie potrafiły pozbawić ludzi religii; najwyżej w miejsce ich wprowadziły może inne wierzenia i sposoby oddawania czci.

Obowiązek, który nakazuje rozum...

Należy wiedzieć, że wyrażanie wdzięczność Allahowi przez każdego zdrowego umysłowo i dojrzałego człowieka za wszystkie widoczne i niewidoczne dary, jest obowiązkiem Jego poddanych. Wdzięczność ta jest obowiązkiem, który nakazuje rozum, jest pewnym rodzajem długu. Powodem tego jest to, że każdy z ludzi to istota, która wcześniej nie istniała, została stworzona później, jest słaba, ma potrzeby, wady i popełnia błędy, zaś Allahu teala jest tym, który zawsze istniał, nie ma końca i jest wolny od wszelkich wad i błędów. Posiada wszystkie najdoskonalsze cechy. Ludzie nie są pod żadnym względem podobni i bliscy Allahowi. Czy więc tak niscy poddani są w stanie wyrazić wdzięczność w sposób godny chwały Wielkiego Allaha? Należy wiedzieć, że istnieje wiele rzeczy, które ludzie uważają za piękne i cenne; jednak Allah nie jest z nich zadowolony i nie podobają się one Jemu.

To, co my uważamy za oznakę szacunku i wyraz wdzięczności, może być tym, co nie jest dobrze widziane lub jest nieprzyzwoite. Z tego powodu też ludzie za pośrednictwem swojego wadliwego rozumu i przez swoją krótkowzroczność nie są w stanie odnaleźć sposobów na okazywanie wdzięczności i szacunku Allahowi. Obowiązki jakie wykonuje się, aby okazać wdzięczność i szacunek, jeśli nie zostały ogłoszone przez Allahu teala, to, co uważane jest za gloryfikacje w rzeczy samej może być okazywaniem pogardy.

Wiara i rodzaje form czci...

Wiadome jest, że wszystkie istniejące wcześniej społeczności według posiadanych wierzeń urządzały swoje świątynie i formowały sposoby oddawania czci. We wszystkich wykopaliskach na całym świecie podobnie, jak napotyka się na ślady świątyń i metody praktyk religijnych dawniejszych ludzi, tak i dziś gdziekolwiek uda się na świecie, zauważyć można, że najwspanialsze budowle to świątynie, a w nich obecni ludzie zachowują się z szacunkiem.

Ludzkość, aby zaspokoić potrzebę wiary i czczenia, w ciągu historii zwracała się do najróżniejszych środków. Ludzie odwracając się od religii, a także form czci nakazanych w tych religiach, o których poinformował pierwszy człowiek wysłany na ziemię Adam alejhisselam oraz inni Prorocy, zagubili się. W celu wypełnienia luki po tej wierze i formach czci, by uratować się z depresji oraz niepokoju, jaki ich ogarnął, zaczęli czcić wymyślone rzeczy, słońce, księżyc, gwiazdy, wiatr, szatana, a nawet ich symbole zrobione z kamienia i ziemi

Podczas, gdy większość wymyślonych wierzeń i rodzajów form czci była dziwaczna, śmieszna i przepełniona absurdem, to niektóre cechowała szczególna niemoralność, podłość i okrucieństwo, jak np. palenie ludzi żywcem, poddawanie ich torturom, mękom, składanie ofiar wymyślonym bogom rzucając ludzi na pożarcie zwierząt.

Człowiek nawet, by zaspokoić tą potrzebę czczenia pochodzącą z najgłębszych części jego istoty, zaczął czcić takich samych ludzi jak on: rodziców, królów, tyranów, magów, itp., stając się całkowicie ich niewolnikiem i nie ceniąc wcale godności i honoru ludzkiego stracił swe prawa oraz wolność.

Ostatnia prawdziwa religia...

Te poważne błędy i banalne czyny, których dopuszczali się ludzie, były poprawiane w każdym okresie i miejscu przez prawdziwe religie oraz wysyłanych przez Allahu teala Proroków (alejhimus-selam). Ludziom nakazywane było zwrócić się w wierze i czczeniu do prawdziwego Boga (Allaha). W Świętym Koranie o czczeniu tylko Allaha głoszone jest: „Tylko Ciebie czcimy i tylko Ciebie prosimy o pomoc.” (Fatiha 4). W ten sposób prorocy (alejhimus-selam), których liczba nie jest dokładnie znana, ratując ludzkość przed czczeniem stworzonych istot takich samych, jak oni, wzywali do zaszczytu i wyróżnienia, jakim jest czczenie stworzyciela wszystkich istot i ich prawdziwego właściciela Allahu teala.

W Islamie, ostatniej prawdziwej religii, ludzkość została zaproszona wraz z wiarą, formami czci i podstawami etycznymi przekazanymi przez najwyższego i ostatniego Proroka Muhammeda (alejhisselam) do uzyskania wyższości i godności, a także szczęścia na świecie i w życiu po śmierci.

W ten sposób ludzie zostali wezwani do czczenia Allahu teala, stworzyciela wszystkich stworzeń, dawcy wszystkich dóbr i darów, który jest niepodobny do żadnej istoty, któremu nie jest przypisane żadne miejsce ani czas, któremu siła starcza na wszystko, który nie porodził i nie został zrodzony, i do posłuszeństwa tylko Jemu, modlenia się do Niego, zwracania się o pomoc i szukania u Niego schronienia.