W Świętym Koranie jest głoszone:

„Allahu teala nie obarczył was w religii jakąkolwiek trudnością.” (Hadż 78)

Nie znaczy to jednak, że obrządki religijne, które jest trudno robić, można zmieniać jak się chce. Biorąc pod uwagę czas, miejsce i stany ludzi zostały dane zezwolenia. Poniżej kilka z nich:

1. Gdy nie ma wody lub używanie jej jest szkodliwe dla zdrowia, to robi się tejemmum.
2. Chory i słaby, jeśli nie jest w stanie zrobić salatu na stojąco, to robi na siedząco, a jak nie jest w stanie na siedząco, to robi leżąc.
3. W miesiącu Ramadan poszczenie jest muzułmanom obowiązkiem. Jednak, jak ktoś zachoruje lub wyjedzie w podróż dłuższą niż 3 dni, to post przestaje być dla niego czasowo obowiązkiem. Później w odpowiednim dla niego czasie ten post odrabia.
4. W podróży, gdzie odległość jej doprowadza do tego, że staje się on seferi ( wg hanefi:104 km, od 4 do 15 dni) cztero rekatowe salaty fard robi jako dwu rekatowe. Jeśli w podróży poszczenie sprawia mu kłopot, to potem odrabia.
5. Innym znaczeniem słów: w religii nie robi się trudności, jest to, że nie ma czegoś takiego jak: codziennie pościć, w nocy nie spać i do rana się modlić, nie żenić się.

W religii nie ma trudności znaczy, że są ułatwienia, można korzystać ze zezwoleń danych przez religię. Nie znaczy to, że każdy może robić jak mu się chce, nie robić tego, co mu się nie podoba lub zmieniać obowiązki wg swojego upodobania. Dokonanie najmniejszej zmiany w religii doprowadza do straty religii.

„Doprowadzenie do wystąpienia w religii czegoś, co nie ma w niej miejsca, jest potępione.” (Buhari)

Wielki Allah za pośrednictwem Anioła Gabriela (niech pokój będzie z nim) powiadomił o zakazach i nakazach naszego ukochanego Proroka Muhammeda (niech pokój będzie z nim). Te wszystkie nakazy i zakazy przekazał on ludziom. To wszystko, o czym poinformował Wielki Allah, nazywa się Świętym Koranem. Nie jest on słowem

Muhammeda (niech pokój będzie z nim), jest słowem Wielkiego Allaha. Tak poprawnie żaden człowiek się nie wypowiedział i nie wypowie.

Iman jest więc przyjęciem sercem i uwierzeniem, wypowiedzeniem i potwierdzeniem wszystkiego, co zostało poinformowane Muhammedowi (niech pokój będzie z nim) jako Prorokowi bez popierania się rozumem, eksperymentami i filozofią.

Iman zachodzi bez widzenia. Gdyby próbowało się w coś uwierzyć poprzez widzenie, myślenie, to nie byłaby to wiara, tylko poznanie, rozumienie tego czegoś.

Iman powinno się chronić. By móc dokonać tego należy wiedzieć: co to jest iman, powody jego straty, nakazy i zakazy w religii i być im wszystkim podporządkowanym.