ETYKA - Wybierając przyjaciela

Ludzie mający wspólne cechy przyjaźnią się. Dobry ze złym nie będą się przyjaźnić. Jeśli będą dalej się przyjaźnić, to albo zły stanie się dobrym, albo dobry złym. Jeśli zły będzie trwał w swoim źle, a dobry w dobroci, to ich przyjaźń nie będzie długo trwała. Z tego względu przy wyborze przyjaciela powinno się uważać na to:

Przyjaciel powinien być mądry. Nie mądrego nazywa się głupkiem. Hz. Ali powiedział: „Z głupkiem i ciemniakiem nie przyjaźnij się! Chroń się od niego! Jest wielu głupków, którzy doprowadzili do zguby mądrych, z którymi się zaprzyjaźnili. Człowieka mierzy się jego przyjacielem. W czasie, gdy serca się spotykają, jedno wpływa na drugie.” Głupi człowiek mówiąc, że zrobi dobro, dokona zła. Znane są słowa, że „Głupi przyjaciel jest gorszy od mądrego wroga.” Mądry człowiek jest ozdobiony islamską etyką. Jest tym, kto przyjął prawdę.
Przyjaciel powinien posiadać piękny charakter. Nie ma dobra u tych, co nie posiadają pięknego charakteru. Najmniej z pięknego charakteru jest przeciwstawiać się tarapatom, nie oczekiwać nic za zrobione dobre uczynki, być wobec wszystkich ludzi miłosiernym.
Przyjaciel nie powinien być złym człowiekiem, grzeszącym publicznie. Boi się Allahu teala i nie jest uparty w dużych grzechach. Nie ufa się tym, co nie boją się Allahu teala.
Nie powinien należeć do ehli bidat. Przyjaźń z ehli bidat jest jeszcze gorsza od przyjaźni z niewierzącymi. Imam Rabbani (rahmetullahi alejh) powiedział: „Darzący wartością należącego do bidat pomaga w burzeniu Islamu.”
Wybrany przyjaciel nie powinien mieć słabości wobec ziemskich przyjemności.

Najpierw powinniśmy sami posiadać powyżej wymienione cechy i dopiero później szukać ich u przyjaciela. Przyjaźń z ludźmi biegającymi za niepotrzebnymi sprawami ziemskimi jest zabijająca trucizna. Natura człowieka jest skłonna do podporządkowania się ludziom, z którymi się razem żyje.