Obgadywaniem jest z zamiarem oczernienia mówienie o wadach, wstydach określonego człowieka. Obgadywanie jest zakazane. Słuchający, jeśli nie zna tej osoby, to nie jest to obgadywanie. Jeśli obgadywany człowiek zasmuci się, gdy usłyszy wypowiedziane za jego plecami słowa o wadzie znalezionej w jego figurze, pokoleniu, charakterze, pracy, a nawet ubraniu i mieszkaniu, to jest to obgadywanie. Powiedzenie słów zasmucających prosto w twarz jest też grzechem. Mówić pod osłoną, znakiem, ruchem, poinformować pismem jest jak obgadywanie.

W Świętym Koranie jest głoszone:

„Nie oczerniajcie siebie nawzajem.” (Hudżurat 12)

Hadis szerif głosi, że obgadywanie kogoś jest jak jedzenie mięsa zmarłego człowieka:

„Gdy zostałem wzniesiony na Miradż, to zobaczyłem ludzi, którzy paznokciami z miedzi drapali swoje twarze i klatki piersiowe. Spytałem się: Kto to jest? Dżebrail alejhisselam powiedział: Są to ludzie o okaleczonych osobowościach, którzy z powodu obgadywania jedzą mięso ludzkie.” (Ebu Dawud)

Obgadywanie jest u człowieka powodem zmniejszenia się nagród za dobre uczynki, brania na siebie grzechów innych. Myślenie zawsze o tym stanie się przeszkodą w obgadywaniu. (Islam Ahlaky)

Pośpiech jest w naturze człowieka. Na ten temat Święty Koran informuje:

„Człowiek został stworzony (w naturze) jako pochopny.” (Enbija 37)

„Człowiek jest bardzo pochopny.” (Isra 11)

Szatan miesza się w czynach dokonanych z pośpiechem. Na ten temat w hadisach szerif jest poinformowane:

„Pośpiech jest od szatana, powolność od Miłosiernego.” (Tirmizi)

„Powoli postępujący trafi, pochopnie postępujący popełni błąd.” (Bejheki)

W takim razie nie powinno się spieszyć w czynach i od razu podejmować decyzję! W decyzjach podjętych pochopnie miesza się szatan. Przed podjęciem decyzji powinno się zastanowić, czy z tego czynu Allahu teala będzie zadowolony, czy zyska się za niego nagrodę, czy też grzech.

Tylko w tych 5 sprawach należy się spieszyć:

1. Z podaniem jedzenia, gdy przyjdą goście.
2. Z okazaniem skruchy, gdy zrobi się grzech.
3. Zrobieniem salatu, gdy nadejdzie czas.
4. Po nauczeniu dzieci wiedzy religijnej i salatu, gdy staną się dojrzałe i znajdzie się dla nich odpowiedniego równego im partnera, to od razu je ożenić (wydać za mąż)! W hadisie szerif z Esziatul-lemeat powiedziano: „Ali te trzy sprawy nie opóźniaj! Gdy przyjdzie czas na salat, to od razu go rób, salat pogrzebowy od razu zrób! Gdy wdowę lub córkę będzie chciał jej równy partner, to ją od razu daj!”
5. Sprawy pogrzebowe powinno się robić z pośpiechem! W celu wykonania dobrych uczynków i ibadet powinno się spieszyć.

„Przed śmiercią okażcie skruchę. Nim zajdzie przeszkoda spieszcie się zrobić dobre uczynki. Allahu teala bardzo wspominajcie. W dawaniu zekat i jałmużny spieszcie się. W ten sposób od waszego Pana zyskacie pomoc i dzienne dawki żywności!” (Ibni Madże)

„Śpieszcie się w dawaniu jałmużny, ponieważ nieszczęście nie przekroczy jałmużnę.” (Bejheki)

„Nim zajdzie te 5 spraw znajcie wartość tych pięciu: przed śmiercią wartość życia, przed chorobą wartość zdrowia, na ziemi wartość zdobycia życia pozagrobowego (ahiret), przed zestarzeniem się wartość młodości, przed biedotą wartość bogactwa.” (Hakim)