NASZA RELIGIA I INNE - Ewangelia Barnaby - 3

Ewangelia Barnaby została wyklęta przez kościół w III w n.e. tj. 300 lat przed przyjściem Proroka Muhammeda (niech pokój będzie z nim). Znaczy to też, że już w tamtych czasach nie szła na rękę fanatykom chrześcijańskim mowa o tym, że Wielki Allach jest jeden i że po Jezusie (niech pokój będzie z nim) przyjdzie jeszcze inny Prorok. Nie jest też możliwe, by można było uznać tego pisarza za muzułmanina jeszcze przed powstaniem Islamu. Fra Marino tłumaczący na j. włoski tą Ewangelię był katolickim duchownym i o tym, że został muzułmaninem nie ma żadnych dowodów. Nie było też żadnego powodu, żeby zmienić tłumaczenie. Nie powinniśmy zapomnieć też o tym, że wiele lat wcześniej tzn. w latach 300-325 n.e. wielu ważnych teologów chrześcijańskich nie uznało Jezusa (niech pokój będzie z nim) za syna Boga i udowadniając, że był takim samym człowiekiem jak my, powoływali się na Ewangelię Barnaby. Do najważniejszych z nich należy biskup Lucjan z Antiochii. Jednak jeszcze sławniejszy od niego jest jego uczeń ARIUSZ (270-366), który był biskupem Aleksandrii. Później został wyklęty z kościoła przez Patriarchę Stambułu ALEKSANDRA. Z tego też powodu udał się do swego przyjaciela biskupa Izmidu Euzebiusza. Wokół niego zebrało się wielu sympatyków, a nawet siostra Imperatora Bizancjum Konstantyna należała do sekty Arianów. Później za czasów błogosławionego Muhammeda (niech pokój będzie z nim) Papież HONORIUSZ głosił, że Jezus (niech pokój będzie z nim) jest tylko człowiekiem i wiara w trójcę jest fałszywa. Papież ten zmarł w roku 630 i po śmierci 48 lat później, tj. w roku 678 został wyklęty z kościoła przez zebrany w Stambule II Ekumeniczny Sobór. W roku 1547 L.F.M.SOZZINI, który znajdował się pod wpływem sycylijskiego zakonnika CAMILLO, zwrócił się do jednego z największych chrześcijańskich teologów, założyciela Kalwinizmu Francuza JEANA CALWINA (1509-1564) wypowiadając się, że nie wierzy w trójcę, jest on zwolennikiem sekty Ariusza i odmawia ważnemu chrześcijańskiemu wierzeniu, że „wielki grzech Proroka Adama był powodem przyjścia na świat Jezusa, by odkupić ludzi z tego grzechu.” Jego bratanek F.P.SOZZINI wydał w roku 1562 książkę, w której ostatecznie zaprzecza ubóstwieniu Jezusa (niech pokój będzie z nim). W roku 1577 Sozzini wyjechał do Clausenburga (dzisiaj Cluj) w Transylwanii, ponieważ rządził tam SIGISMUND, który też zaprzeczał wierzeniu w trójcę. Tam znany biskup Fransis Dawid (1510-1579), który był całkowicie przeciwny wierzeniu w trójcę, założył sektę odmawiającą jej istnieniu. Sekta ta powstała w Polsce w mieście RAKÓW, dlatego też zwolennicy jej nazywani są rakowianami. Wszyscy oni wierzyli głoszeniom sekty Ariusza. Powodem umieszczenia tych historycznych zdarzeń jest chęć wyjaśnienia czytelnikom, że dużo wcześniej wielu wielkich teologów chrześcijańskich nie uwierzyło w istniejące Ewangelie i za prawdziwą przyjęli Ewangelię BARNABY. Papieże i ich pochlebcy widzieli, jak wielkie wzburzenie wywołuje Ewangelia Barnaby, dlatego też robili wszystko, co jest możliwe, by całkowicie ją zniszczyć.

Pomimo dokonanych wielu zmian w używanych dzisiaj przez chrześcijan Ewangeliach i Starym Testamencie można znaleźć fragmenty, które mówią o tym, że po Jezusie (alejhisselam) przyjdzie jeszcze jeden Prorok (sallallahu alejhi we sellem). I tak w Ewangelii Jana 16,7 (Pismo św. Starego i Nowego Testamentu, Wydawnictwo Pallatinium Poznań-Warszawa 1980) napisane jest: „Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was” i dalej w 12-14 wersecie: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.” Tutaj słowo „On” w Ewangelii jest tłumaczone jako „Duch” lub „Duch święty”. Gdy tymczasem w oryginalnym tekście w j. łacińskim napisane jest słowo „PARACLET”, co oznacza „Pocieszyciel”. Znaczy to też, że teologowie pomimo wielkich starań nie potrafili usunąć słów: „po mnie przyjdzie Pocieszyciel”. W innym miejscu tej samej księgi Nowego Testamentu w Pierwszym Liście do Koryntian Pawła 13,8-10 napisane jest: „Miłość nigdy nie ustaje, nie jest jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie (j. łaciński, staro-grecki), lub jak wiedza (jak wiedza średniowieczna), której zabraknie. Po części bowiem tylko poznajemy i po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie To, co jest DOSKONAŁE, zniknie to, co jest tylko częściowe.” Wskazuje to na to, że każdy chrześcijanin wierzący w przyjęte przez kościół Ewangelie, które uznane są za prawdziwe, powinien uwierzyć też i w te fragmenty, w których jest mowa o przyjściu ostatniego Proroka (sallallahu alejhi we sellem).