IBADET - Rukny w salacie

Fardy obowiązujące w salacie nazywa się ruknami. Jest ich w sumie pięć:

Kyjam: Pierwszym z pięciu ruknów jest kyjam. Kyjam oznacza stać na nogach. Chory, który nie jest w stanie ustać na nogach, wykonuje salat na siedząco. Jeśli nie jest w stanie siedzieć, kładzie się na plecach i wykonuje salat poruszając głową. Aby nie mieć głowy zwróconej w stronę nieba tylko w stronę kybla, pod głowę powinien położyć poduszkę. Nogi podciąga tak, aby nie wyciągać ich w stronę kyble. Stojąc stopy powinny być oddalone od siebie na odległość czterech palców.
Chory nie mogący ustać na nogach dokonuje salat siedząc i pochyla się trochę do ruku. Kładzie głowę na ziemi, aby wykonać sedżdę. Kto nie jest w stanie położyć głowy na ziemi, pochyla się trochę do ruku i więcej do sedżdy. Jeśli do sedżdy nie pochyli się więcej niż do ruku, to salat nie zostanie zaakceptowany. Jeśli na ziemi położy kamień lub deskę i na nich wykona sedżdę, jeśli nawet salat zostanie zaakceptowany, to nie uniknie się popełnienia grzechu, tzn. zrobi się tahrimen mekruh.
KYRAET: W każdym rekacie salatu sunna i witr i wykonując salat samemu w dwóch rekatach fard, do fard należy recytować jeden ajet ze Świętego Koranu. Bardziej wartościowe jest recytować krótką surę.
Jako kyraet do wadżib należy w salatach sunna i witr w każdym rekacie recytować surę Fatiha, a w dwóch rekatach fard także poza Fatihą jedną surę albo trzy ajety. W fardach do wadżib lub sunny należy recytować w dwóch pierwszych rekatach Fatihę i zamm-i surę (tj. dodatkową surę po surze Fatiha). Recytować Fatihę przed surą jest także wadżib. Jeśli zapomni się jeden z tych pięciu wadżibów, to należy wykonać sedżdę sehw. W kyraecie nie wolno recytować tłumaczenia Świętego Koranu. Sunną jest, aby imam recytował w każdym salacie poza salatem piątkowym (dżuma) i ijd (świątecznym) w pierwszym rekacie dwukrotnie więcej niż w drugim rekacie. Modląc się samemu można recytować w każdym rekacie taką samą ilość. Mekruh jest, aby imam zwykł recytować w tych samych salatach i rekatach te same ajety. Recytowanie tych samych ajetów w drugim rekacie, co w pierwszym, jest tenzihen mekruh. Recytowanie w odwrotnej kolejności sur, (tj. od końca) jest jeszcze bardziej niewłaściwe. Mekruh jest recytować w drugim rekacie surę przeskakując surę następującą po tej, którą recytowało się w pierwszym rekacie. Recytowanie Świętego Koranu wg kolejności w mushafie jest zawsze wadżib.
RUKU: Będąc w kyjamie po recytacji sury mówi się tekbir i pochyla się do ruku. W ruku mężczyźni rozszczepiają palce, kładą je na kolanach i trzymają plecy na równo z głową.
W ruku mówi się przynajmniej trzy razy: Subhane rabbijel azim. Jeśli przed trzykrotnym wypowiedzeniem imam podniesie swoją głowę, to należy również natychmiast podnieść swoją głowę. W ruku ramiona i nogi powinny być wyprostowane. Kobiety nie rozszczepiają swoich palców. Nie trzymają prosto swoich pleców, nóg i ramion.
Podnosząc się z ruku sunną dla imama i modlącego się samemu jest powiedzieć: Semi’allahu limen hamideh. Dżemaat jednak nie wypowiada tych słów. Zaraz po nich wykonujący salat samemu lub dżemat powinien powiedzieć: Rabbena lekel hamd i stanąć wyprostowanym, a później mówiąc Allahu ekber klęka się do sedżdy kładąc najpierw prawe kolano, później lewe, oraz prawą, później lewą rękę, następnie kładą nos i czoło na ziemi.
SEDŻDA: W sedżdzie palce powinny być złączone i zwrócone w stronę kyble na poziomie uszu, głowa natomiast powinna znajdować się pomiędzy dłońmi. Powiedziane jest, że na czymś czystym, np. kamieniu, ziemi, drewnie, materiale położyć czoło jest fard, a razem z nosem wadżib. Nie jest dozwolone bez usprawiedliwienia położyć tylko nos na ziemi. Mekruh jest położyć tylko czoło na ziemi. W sedżdzie należy powiedzieć przynajmniej trzy razy: Subhana rabbijel-ala.
Wadżib lub fard jest położyć na ziemi obie stopy lub przynajmniej po jednym palcu obu nóg, tzn. jeśli nie położy się na ziemi dwóch stóp, to salat nie zostanie zaakceptowany albo stanie się mekruh. W sedżdzie sunną jest zgiąć palce u nóg i skierować je w stronę kyble. Mężczyźni powinni trzymać swoje ramion i uda z dala od brzucha. Sunną jest położyć na ziemi ręce i kolana. Sunną jest trzymać w kyjamie stopy w odległości czterech palców od siebie, jednak w ruku, kawmie oraz sedżdzie powinny być one złączone ze sobą.
Pochylając się do sedżdy mekruh jest podciągać spodnie, a także podwijać je przed salatem. Mekruh jest wykonywać salat z podwiniętymi lub krótkimi rękawami, mankietami lub w krótkiej spódnicy. Mekruh jest wykonywać salat bez nakrycia głowy z powodu lenistwa albo nie zdawając sobie sprawy z wagi wykonywania salatu z nakryciem głowy. Nie przywiązywanie znaczenia do salatu powoduje natomiast niewiarę. Mekruh też jest wykonywać salat w brudnym i roboczym ubraniu.
KADE-İ AHIRE: Siedzieć w ostatnim rekacie tak długo, ile trwa recytacja „Ettehyjjatu,” jest fard. Siedząc nie robi się żadnych znaków palcami. Siedząc mężczyźni kładą swą lewą nogę płasko na ziemi ze zwróconymi palcami w prawą stronę. W ten sposób siedzą na tej stopie. Prawa stopa powinna być wyprostowana, a palce powinny dotykać ziemi i być zwrócone w stronę kyble. Sunną jest siedzieć w ten sposób. Kobiety siedzą na lewym udzie. Ich uda powinny być blisko siebie, a prawa stopa wystawać z prawej strony. Pod nią powinny trzymać lewą stopę mając palce zwrócone w prawą stronę.